Kör Dolunay
beni görmeyen bir son vardı
bensizliğimin en zifir yerinde
kör dolunaya nispet seyrettim sonsuzu
kırık sigaramla birlikte üşüyorduk
çakmağımda tekliyordu
yasak aşklara direnmiş kalbim gibi
firarı verilmiş beden taşırım omuzlarımda
artık var olmadığım sabahı beklerim
kendimi suçlamadan
sonda kendini görmemek az ümitsizliğin az kırgınlığın izlerini taşımış ve şiir aynı duygularla son bulmuş..kısa olmasına rağmen yoğun bir yalnızlıklık duygusu örülmüş şiirde..kırık sigara ve dolunay bize bunu işaret ediyor..tabi bu okuyanın yorumu..
tebriklerimle..
güzeldi.tebrikler.
yüreğinize sağlık
👍👍👍👍