Kör Karanlığın Yarenleri

Simsiyah ipek elbisesi üstünde
Başında eşsiz inci tokası Dolunay
Boynunda yıldızlardan paha biçilmez bir gerdanlık gecenin.
Sessiz , sakin ,dupduru.
...
Mağrurdur eğmez başını bu yürek
Kafa tutar gündüzün çirkinliklerine
Yok sayıp kötülükleri, yıldızlardan göz kırpar
Yeryüzüne serpiştirilmiş güzelliklere.
...
Masum bir ciğerparesini görmeye dursun,
Hemen işe koyuluverir bir an bile düşünmeden,
Gerdanlığından bir yıldız kaydırır,
Tılsımlı dilekleri gerçekleşsin diye.
...
Gece soğuktur , ayazdır, yalnızdır kendi sessizliğinde kendine,
Ama !
Şefkat dolu yüreği bir o kadar da kollayandır,koruyandır, sarıp sarmalayandır.
Görünmez kılar yırtıklarını, söküklerini,
Kimselere sezdirmeden.
Duyulmaz yapar sessizliğin içindeki acı çığlıkları.
Bilinmez çaresizliklere derman olur.
Çiğdemli gözlerden akan damlalara saklanmış acılara mendil olur.
Hıçkırıklara boğulsalar ,yağmur olup siler dünden nemli kalan mahzun gönülleri,
Kimselere hissettirmeden.
...
Benzersizdir ,uyku nedir bilmez.
Gözlerini bir an bile kırpmaz, Nöbettedir her daim.
Uykusuz, yorgun,perişan yüreklerin başında nöbet tutup , uyku olur.
...
Her bir sokağa ,her bir yuvaya ,her bir ıssız köşeye kurar çilingir sofrasını kör karanlık,
Birlikte demlenip pejmürde yalnızlıklarla , yarenlik edip yaren olur.
Kimseleri kırmadan ,
Kimseler duyup bilmeden,
Kimseler öğrenmeden,
Anlamadan ,anlatmadan,
Dillendirip incitmeden .
Asaletinden ve adaletinden ödün vermeden.
Aydınlık yarınlara kavuşturur .