Kör Olası Gururum

Söylesem ah
Söylemesem bin ah olur!
Karanlık gecelerde kalmış gibi
Görmeden önümü
Düşe kalka yürümek
Varlığında yokluğuna boyun bükmek
Bilsen ne kadar acı...

Söylesem ah
Söylemesem bin ah olur!
Karşına her dikilişimde
Aramıza dağlar dizilir
Uçurumlar dizilir aramıza
Söyleyemem sana sevgimi
Sözcüklerim takılı kalır boğazımda
Dilim tutulur
Ardın sıra düşemem yollara
Ardın sıra haykıramam bir başka biçimde
Umutlarım tükenir bir, bir
Bir vah kalır içimde...

Söylesem ah
Söylemesem bin ah olur!
Ah bir söyleyebilsem seni sevdiğimi
Çılgınca seviyorum diyebilsem sana
Başımda ne ağrı ne acı kalır
Ümitsizliğe kapılmam bu kadar
Anla artık anla beni ne olur...

Söylesem ah
Söylemesem bin ah olur!
Bu hal bende hep böyle sürüp gittikçe
Seni sevdiğimi hiç bilmeyeceksin
Ve ben her defasında
Aynalarla konuşacağım senin yerine
Sana asla söylemeden sevgimi
Alıp başımı gideceğim çaresiz
Bu diyarlardan...

Söylesem ah
Söylemesem bin/(gün)/ah olur!
Söylerim söylemesine ancak
Aramızda sıra dağlar
Aramızda uçurumlar
Aramızda aşılmaz engellerden beş beter
Kör olası gururum var

kör olası gururum var...

Fevzi CAHİT
Ozanca/İZMİR