Kör Oldu Gözleri Yusuf’um Diye
Yakup çok severdi Yusuf oğlunu
Haset kardeşleri kesti önünü
Kuyunun içine attılar onu
Kör oldu gözleri Yusuf’um diye.
Yakup kardeşlere sordu bebeği
Kurt yedi dediler işte gömleği
İnanmadı Yakup sordu gerçeği
Kör oldu gözleri Yusuf’um diye.
Yusuf’u kuyuda bir kervan buldu
Yusuf’u sattılar cepleri doldu
Olan kul garibim Yusuf’a oldu
Kör oldu gözleri Yusuf’um diye.
Züleyha aşkından yanıp tutuştu
Yusuf’u çağırıp ona yapıştı
Yırttı gömleğini Yusuf’um kaçtı
Kör oldu gözleri Yusuf’um diye.
İftira yüzünden düştü zindana
Rabbim verdi rüya ilmini ona
İlmi sayesinde kavuştu güne
Kör oldu gözleri Yusuf’um diye.
Olaylar gelişti hep ardı sıra
Yağmur gibi yağdı vermedi ara
Yusuf memur oldu şehri Mısır’a
Kör oldu gözleri Yusuf’um diye.
Yusuf gömleğini çıkarıp verdi
Babamın yüzüne bırakın dedi
Gözlerine sürün açılsın dedi
Kör oldu gözleri Yusuf’um diye.
Kafile Mısır’dan yollara düştü
Yusuf’un kokusu dağları aştı
Gömlek sürülünce gözünü açtı
Kör oldu gözleri Yusuf’um diye.
Kıral memur etti onu paraya
Maliyede güven verdi saraya
Kavuştu sonunda kardeş, babaya
Kör oldu gözleri Yusuf’um diye.
Kaleminize ve gönlünüze sağlık. Nice şiirlere. Esen kalın. Saygılarımla.
Çok güzel anlatmışsın şiirse Hz. Yusuf kıssasını üstadım. Tebrik ederim.
Kutluyorum bu güzel şiirinizi gönülden
Gün Eksilmesin Pencerenizden
Saygılar Sevgiler