Kör Oldum

Kör oldum sessiz şafakta sensiz ruhumun derinliklerinde.
Yüreğim sırılsıklam ağlarken kan ile,
Ve feryat ile figan arasında gidip gelirken bedenim,
Kör oldum bir gözüm kapalı, yüreğinin derinliklerinde.

Kör oldum kalemimin ucunda mürekkep kağıda kafiyeyi işlerken
Son noktamı koymadan nefesimi kesti soluğun,
Ve aktı kalemimden mürekkep, kalbimden kanım,
Kör oldum kafiye ile redifim dans ederken.

Kör oldum şiirlerim öksüz kaldı bensiz.
Ağladım sessiz bir aşk çardağı altında sen diye,
Ve bulutlar ile ıslandı sözlerim,
Kör oldum mısralarım yarım kaldı da sen yoktun