Kör Oldum İnan ki Göremem

Şu huzursuzluğumun,
Mutsuzluğumun
Hatta umutsuzluğumun tek sebebisin
Herşey ilk baharda açan bir çiçeğin doğuşu gibiydi,
Güneş daha bir parlak,
Karanlık yok gibiydi.
Tek sana odaklandım belki de,
Herşey aklıma takılan sorular gibiydi.
Bir cevap verdim oracıkta,
Tamam geleceğim sensin dedim.
Kışa, o yağmurlara, o karlara katlanamayacağını bilemedim.
Dünya dönmez mi sahi?
Farklı değil midir yaşanılanlar.
Bir gün gülmek varsa,
Ertesi gün alışmak gerekmez mi ağlamaya?
Çekip gitmek yakıştı mı hiç soruyorum şimdi sana.
Ben gecenin karanlığında,
Terkedilenlerin sokağında
Sensizim şimdi buralarda.
Ay tepede yok sanki,
Yıldızlar gökyüzünü unutur olmuş,
Duyduğum tek şey bir ezan sesi
yüreğim onunla çare bulmuş.
Şimdi belki de daha gelmeyeceksin sen,
Hatta ve hatta başka kollardasın bilemem.
Üzerine nasıl başka birisini severim
Kör oldum, inan ki göremem.