Kördüğüm

uç/arı, telaşlarımla
t/ez canımı,çabucak al kollarına dercesine,
yalancı hayata
küllere savrulup, vir/an oldum,gittim
bittim.

şimdi tökezler,yılgınlığım
dayandığım kırklı yaşlara
kırmızıyla bir boy/anmış, duv/aklarım
ebruli baharlarım,dönmüş kara kışlara

dün dicle gibi akan çoşkularım
bugün toroslar kadar uzak ve kurak
bir doruklukmuydu
bir yudumlukmuydu
bir yumrukmuydu
kalbimdeki bu ızdırap
bu d/oyum
koyusu demini alan yaşamın
karası sevdamın
son lokmasıdır belki de.
boz/kırların , u/yanık başağıyım
ve nadastaki toprağın,korkuluğudur dileklerim
korkuları b/eklerim

sürgüler çekilir,dilimin
sus/arım
ağudur ballarım
sahteleşir bakışlarım
çehremde tebessüm eğreti
ve baş harfleri kanadıkça adımın
kalbimi nüksettirir,acıların nöbeti
dün aynı güzergahtayken hülyalarımla
bugün sapa düştüm
üzgünüm

yarama tevvekkül gerek
yaşama değer
her bir ince çizgimden
damlarken tuzlu suyum
p/aklamalı kirlerimi
sırtımı p/aralayan sızı
ve onu p/aralatan hayatın
içinde koca bir sır
bilmecesiyle münhasır
yoruyor fikirlerimi
zalim y/astığında,
uyku uyuyamam
karası y/azmıdır,dokunur b/ağrıma
bahtımı avutamam

şimdi paspal umutlarım
bir çingenenin,bohçası kadar karı/şık
aslında arif'e fazla söz gerekmez
kısası makbuldur sözün
benim içimdeki s/özüm, sır/n/aşık
benim tüm hayatım kördüğüm
ne olur arif'im,bu düğümü çözün