Kördüğüm
Hiç olmayacak beklide...
Beklide hiç...
Sarsıntılarla uyanıyorum hep sana...
Yorgun musun sende benim gibi?
Yıpratıyor mu seni de,sürüp giden tutarsızlıklar...
Yoksa sende saklıyor musun rüyalarını gündüzlere...
Keşkelerle aylar geçti hala aynısın...
Yüzümden bir siluet silindi gitti sanki...
İnancım kayboldu aynalardaki yüze...
Kendime ısınamadım gitti...
Bu ben miyim?
Başka tenlerde aradığım 'ikinci sınıf adam rollerindeyim'
Hep çabalar boşuna...
Bilmiyorum...
Ben seni kendime çektikçe sen ona koşuyorsun
Ben sana yüzdükçe boğuluyorum...
Ne bir bekleyenim var, nede kendime dair bir sözüm...
Ayrılık özde var kaderde yazılıysa eğer...
Bana kavuşmak için söz vermemiş bu devran...
Elbet döner bir gün ama,
Sen çoktan gitmiş olursun geç olmadan...
Zaman geçiyor, yine keşkeler başlıyor...
Yıkılmak bir kenara çaresizlik diz boyu...
Umut yok, ümitsiz yaşanmıyor...
Sensiz olmasa da uydurmaya çalıştığım, zıt bir düzen var.
Her şey tersinden başlıyor, tersine seviyoruz...
Sevmelerimizi bile ters diktik yüreklere...
İpin bir ucu bende düğümlü de;
Diğer ucu kimde?
Bilmiyorum....
Sorularla şiirin akışı sağlanmış.
ama
Hep çabalar boşuna... Bilmiyorum... Ben seni kendime çektikçe sen ona koşuyorsun Ben sana yüzdükçe boğuluyorum...
bu bölüm oldukça acıydı.😥😥😥 Doğrusu 😥
güzel ve umutlu ve düğümü çözülmüş ve vuslatlı günler yıllar diliyorum kardeşim. Şiirde kalsın bu keder.