Körebe

Yağmur küsmesi kalbimin viran şehrinde
Kaç ateş parçası geceden düşen
Tel tel kıyamet çıplak aynaların
Çatlak çizgisi..
Duman üfüren ayakların derin kuyusu
Aşka ağ ören körebe
Kalabalığın ortasında
Neredeyiz şimdi


Yıldızların küçülen bedeninde soğuk
Sonra umudu kısalmış penceresi gözün
Duvarlar sıyırır sırtımı
Ahh hayallerimin iki odalı karanlığı
Hangi elma avutur rüzgarları bilmem
Bilmem törpüsü var mıdır
mesafelerin...
Zaman ki
Dallara asılan sır tanesi


Şimdi düşün ki
Hassas terazinin ucunda aklın ipi
Taa fizana kadar yürür
Gider..gider..orada topaşlaşıp kalır
Çünkü düşünce maskeler gökyüzünden Yağan asit yağmurları gibi
Çırılçıplak olacak tenimiz..


Çünkü suretler vardır maskeli
Çünkü suretler vardır aslı gibi...