Korkağın Şiiri

bir daha yazmamalıyım sana
karşında küçülüyor küçülüyorum
kayboluyor cüssem
minicik bir kadın oluyorum
çaresiz
korkağım ben korkak
bir türlü yakamıyorum gemileri
ne kadar istesem de
başlayamıyorum
yeniden hayata
senin gibi cesur değilim
benim yerim benim gibi
korkakların yanı
ne yazık ki
bir daha yazmamalıyım sana
gerçekliğin karşısında
yalanlığımdan utanıyorum
sen de arama beni
unut gitsin
benim gibi birine mahkum değilsin
tanıştığımız rıhtımda bırak
yürü git
yolun açık olsun
ağlamayacağım
sen de ağlama