Korkarım

Yarınlardan korkarım...
Gözlerinin beni göremeyeceği bir günden mesela...
Kan kırmızı olur gözlerim o gün,
Yüreğimin gözyaşları, gözlerime kan pompalamış olur...
Akar gider bir müddet,
Ben toprağa ulaşıncaya değin mesela...
Suskunluğum kalır geriye...
Dilimin lâlliğini, kalemimin çığlıkları bozar lâkin..!
Ve süzülür mürekkep yerine, kanlı haykırışlarım...
Boğazıma ilmek ilmek dizilmiş katil hıçkırıkları,
Canice kusar kalemim, gözünü bile kırpmadan..!

Yarınlardan korkarım...
Gözlerimin seni göremeyeceği bir günden mesela...
Ancak kan kırmızı olmaz gözlerim o gün,
Gözlerime hacet kalmaz ki seni göremeyeceksem,
Akıp gidecek gözyaşlarına hacet kalmaz...
Çünkü ben toprağın yedi kat dibinde olurum çoktan,
Son nefesimi vermeden hem de..!
Sonsuzluk diyarında seni göreceğim güne saklarım,
Derin derin içime çektiğim, tek cümlelik son nefesimi...
Yana yana kavrulsam da, gıkım çıkmaz söz..!
Çünkü sana saklarım, son iki kelimemi...