Korkarım

bak dışarda ne güzel kar yağıyor
sanki bütün kütülükleri ürtüyor
döşersen bir zalimin tuzağına
korkarım onlar dostluğu bilmiyor

kar yağmış yağmur yağmış
insanlar ha üzülmüş ha ağlamış
umrundamı senin canın yanmış
korkum o ki insanlığı bilmiyor

ac kalmışsın sefil olmuşsun
kanayan yarana ilac bulmamışsın
dostlarında ayrı garip kalmışsın
korkarım senin halini anlamıyor

ağacın yaprakları sararıp solmuş
yaz bitmiş hazan olmuş
ömür ağacın yapraklarını dükmüş
umrundamı senin hayatın son bulmuş

ürperti sarmaz nedense yüreğini
dönya malına adamış tüm benliğini
yitirmiş çevresindeki sevdiklerini
korkarım insanlıktan nasibini almamış

karşına geçip sana gülerk
ac olanlara gıcık vererek
haram yer helal diyerek
korkarım yaradandan yana nasibini almamış