Korku

nikotinden kusacak gibi damarlarım

aynı şarkıyı durmadan tekrarlıyorum

aynı olmayan her için aynı şarkıyı

durmadan ve durmadan tekrarlıyorum

aynı şarkı ile

aynı olmayan her şey için

bir köprüden de atlayabilirdim

donuk donuk baktığım sulara

çünkü korkuyorum, kendimden

siyah rengi sevmeye başlamaktan

çünkü korkuyorum orospu çocukları

sevdiğim her şey olmaktan, onlarsız

ruhumu sarhoş, bir gecenin üçünde

tavana asılı bir halde bulmaktan

korkuyorum çünkü.

her şeyin başlamadığı

hiçbir şeyin hiçbir şey olduğu zamanlara

elimden çekip götürsün diye beni

o şarkıyı tekrarlıyorum rüyalarımda

pezevenklere gidiyorum rüyalarımda

bir tene tenimdeki zehri akıtmak için

kaybedilmiş bütün masum aşklar için

aynı şarkıyı tekrarlarken durmadan

bütün zalimler, zulmedilenler için

kendim olmaktan vazgeçmekten

korkuyorum çünkü, uyandığımda.

vazgeçilmiş aşklardan arta kalan

birtakım şeyler gibi, onarılması olanaksız

bazı şeyler gibi, artık yayılması durdurulmaz

bir kanser hücresinin zaferinin karşısında 

yaşanan ölümcül yenilgi gibi

geç kalınmış bir derse

koşturan öğrencilerdeki o yok yazılma korkusu gibi

aynı şarkıyı

aynı olmayan her şey için

tekrarlıyorum

"...Without a lover

Without a friend
Without a savior"...