Korkularımla Yüzleşmek

Ruhum olmayan bir beden
Bedenim olmayan bir ruh
Mümkün olabilir miydi?

Kendi köprülerimden geçerken...
Bilinmeyene doğru!
Yanıtını kestiremediğim,
Hatta dillendirmeye bile çekindiğim
Soruları?Sormaya başladığımda

Ne kadar büyüsem de
Çocuk-Yetişkin olsam da
Ayrım yapılmazken?

Aşklarım...Yalnızlıklarım...Terkedilişlerim...
Daha önce geçtiğim bu yollarda
Keşkeler olmasa
Yol gösterenleri dinleyip rahatlasaymışım!
Ne bileydim?

Bu kesişim kümesi
Daha da genişlese
Siyah-Beyaz ayrımlar
Ortadan kalkabilir miydi?

Sonra sonra
Yaşamla-Korkumun yüzleşmesi
Nasıl olup bir madalyonun
İki yüzü olduğunu unutmuşum!
Hiçbir şeyin
Göründüğü gibi olmadığını
Ruhuma fısıldayarak gösterilirken
Manevi bir solukla üfleyen
Ve kalbimi
Doldurmasına izin verdiğim 'o vakit'
Artık dönüşü yok bilirim!

Korkularım karşısında
Yaşam da
Naçizleşir
İçtenleşir
Hakikileşir

Ve 'BEN'
Karanlıkta
Tekinsiz düşüncelerle
Baş başa kalırım
Bütün korkularımın yanında
Bahsettiğim köprü
Belki de inşa etmekte
Ne kadar geciktiğimi hatırladığım bir 'Köprü'...