Korkuludur Mutluluk

mutluluk ki
kalbinden doğan ne güzel bir güneşti
batmaya doğru yürürken
içim ürperirdi

vazgeçerdim her şeyden
ışığını yitirmiş denizler gibi
yok olurdu maviliklerim
ve solardı gülücüklerim
eyvah, geceye dönerdi gözlerim

bir ruh çağırma ayini yaparcasına
imkansızı beklerdim saatlerce
korkardım, sen varken bile
bir türlü durmayan şu zaman
iğri iğri akardı içimde
ateşten bir deniz çoğalırdı gönlümde
rüzgarı yokluğun olurdu
çağlardım her yanı istila edercesine

mutluluk ki
kalbinden doğan ne güzel bir güneşti
batmaya doğru yürürken
içim ürperirdi...

13.12.11