Korkuluk

Bir çocuğun oyun oynamaktan yorgun düşmüş ellerine sıkıştırılmıştı aşk
Öpüyordu alnından her keresinde hüznün
Adettendi bu bakışlar, okyanus manzarası
Kıpırdarken sessizlik tüm soğukluğuyla
Üşümüştü bedenim siyanür sıcaklığıyla
Kımıldayan tek toz bulutcuğu kalmadı şimdi etrafta
Sınanan tüm duygular yerle bir
Ruhum son mülakatını vermeye çalışıyordu
Yetenek sınavım yazıyla "BİR"

Umuda açılmaya gayret etmişti küf tutmuş pencereler
Kararmış rutubet izleri bağımsızlığını ilan ediyordu
Sılaya dönmüştü hayat son bir kez
Nesil tükenme yolunda, yürekler ölüyordu
Kaynar sular döktüler baştan aşağıya yıkadılar masum bedenleri
Kızaran sadece gözler değildi bu serzenişten
Umursamaz bir tavır takındı bu gece de mutluluk
Kargaları kandırır gibi dikti önüme tek gecelik bir "korkuluk"