Korkum Ölüm Değil...

Sevgili ,ne olur duy sesimi.
Vurdum duymazın zaman.
İhmallerinle tüketme ihtimallerimi
Senle var olan benliğimi
Yok etme, koyma bu yüreği yaban ellere

Mesela
Gelsen bir sabahın köründe,
Karşılasam seni terminal de.
Ne işe yaradığını bilmediğim ellerim
Dokunsa saçlarına, ellerine.
Nede hasretim 'seviyorum' demene
Otursak bir bank da yada kaldırım da
Fark eder mi ?...
Sen yanımda olduktan sonra
Gelsen mesela...

Nasıl da özledim
Baharı , güneşin yakıcı sıcaklığını
Sağnak yağış kış ortasında mı yağardı?
Unuttum ay mı yıldızı , sema mı ayı kucaklardı
Hani esen yeller vardı poyraz mı ?
Her neyse işte! en fırtınalısını özledim..

Ağıt sesleri kulağımı, beynimi yordu
Tabi ki birde ;
Zeki Müren'in 'Yollarda Kaldı Gözüm'
Ruhu şad olsun karanlığın dostuydu
Çok başkaydı o..
Neredesin sevgili duysan diyorum
gençliğimin katili zaman..
oysa
çoktan teslim ettim geçmişe gençliği
inanmıyorum artık çöl ortasında çimeli yere
bir şiir var dı hani
Hümeyra nede güzel söylerdi...
'Benim mi allahım bu çizgili yüz'.
Yok ama illede
'Yollarda kaldı gözüm' dilim de
Bekliyorum geleceğin günü
Ahir mi ? ..bugün mü ?...

Alışamadım sevgili ..
Bazen gecelere gelen kabus
Arsızlaştı günlerime dolandı
'Gelirim' demiştin vaktin biriy di
Tahammülsüz bir şey hatırlamıyorum
Yada dün dü?

Ya çıkmazsam sabaha !
Amenna
Korkum ölüm değil, meselem meselada kalırsa