Korkusuz Aşk

Korkunun gözlerinin içine bakıpta aşkı sevdim..
Korkunun korkaklığını öğrendim..
Korku da korkar aslında korkutulmaktan..
Anladığında yüreğin aşık olmuştur zaten çoktan..

Korkunun rengi yoktur..
Bazen siyah olur, bazen beyaz..
Sen , ya sen bilir misin korku ne renktir..
Ben bilirim sevdiğim..
Çünkü korkunun gerçek rengi senin gözlerinde gizlidir..
Boşuna aynaya bakma..
Göremessin..
Korku bilmece gibidir, susar..
İp uçları vardır ki......
Daha ilk öpüşmede başlar..
Yaşamadıkça çözemessin..
Tek kalemin ise yüreğindir..

Korkunun şekli yoktur , ama ismi çoktur..
Sen ona nasıl bakarsan..
O da sana adıyla seslenir..

Korku mutludur korkuttuğu için..
Korku suçludur , kader yoludur..
Belki de bilinen tek doğrudur..
Sarar dünyayı tıpkı bir örümcek ağı gibi..
Saklar duvarlardaki tüm karanlık gözleri..
O bazen bir rüzgar..
Bazen fırtına..
Bazen de delikara bir sevda olur yakar tenini..
Ama yine de incitmez asla inan , bir insan kadar bile seni..

Hadi !
Sen de teslim et yüreğini korku sonsuzluklarına..
Ve sakın korkma..
Bak , seni bekliyor hâla..
Vuslat korkularımın alevden gözleri ve.....
Ateşli teni...
Belki bizde ulaşırız onlar gibi..
Korkmayan hazların tadına..
Hadi! gel sevdiğim gel gidelim..
Korkusuz aşk dağlarına..
Kartallar bizi bekliyor doruklarda...