Körkütük

Şimdi adın ağır gelir
Bütün yalnızlıklaraysa yük
Sert bir kafiye besler içimi
Canını emziren anne gibi büyük

Unutulmuyor işte
Kârda kalmıyor yaşadıkların
Hani beklersin
Birgün geliverirde
Mümkün olur
Bütün imkânsızların...

Şimdi hayatım fire verir
Arsız duygularımsa sönük
Vakitsiz bir pişmanlık ezer içimi
Ve aklımın ucunda
Tatlı bir sarhoşluk,
Körkütük...