Korkuyor Evet
Seni görememekten korkuyor,
Korkuyor evet, uzaklığından,
Güneş gibisin, ısıtan ama uzaktan,
Ulaşmaya hayal, ölümcül tuzaktan,
Dokunmak istiyor rüzgarına,
Kalbi hevesli çoktan,
Çırpınıyor kafeste ki kuş gibi
Bilinmez, çabası neden?
Bu özgürlük aşkını besleyen,
Bitmeyen şarkısını, kimdir öğreten?
Ve sonunda kurtuldu kafesinden,
Kanat çırpıyor ardından
Büyüyor gözleri, sensiz geceden
Bir kız çocuğunun, korktuğunda ki hali gibi,
Korkuyor evet, korkuyor,
Sana giden bu yolun bilimezliğinden,
Ulaşamadan yorulmaktan,
Hem uçuyor, hem şarkısını söylüyor,
Fakat sesinin kısılmasından korkuyor,
Korkuyor evet, korkuyor,
Sen onu duymadan, yok olmaktan çok korkuyor...
Yüreğine, kalemine sağlık Sevgi hanım. Çok güzel bir şiir olmuş. Kalemin daima yazsın.