Korkuyorum

Seni sevmek istiyorum
Bir biçim vermek boşluğuma
Bir parçam gibi duyumsamak seni




Ama izin vermiyor yaşam
Seni içime buyur edemiyorum bir türlü
Sürekli bir uğultu var
Yaşam sürekli bir şeyler söylemeye çalışıyor sanki




Hep araya giriyor sesler
Boşluğumu hissedemez oluyorum o zaman
Ama o hep var olmaya devam ediyor





Yalnız kaldığımda odamda
Boşluğu hatırladığımda yeniden
Onu senle doldurmak istediğimde
Sabaha çok varken daha
Yaşam aramıza henüz girmezken
Özlüyorum en çok da seni
Ama söyleyemiyorum bunu sana bir türlü
Gözlerini kaçırmandan korkuyorum