Korkuyorum Anne
gözlerinin rıhtımında bulduğum yolumu
sensiz girdaba dolandı , bırakma beni ,anne.
hani, yıldızlardan taç yapmıştım ya saçlarına
yıldızlar bile karardı sensiz, bu koca dünyada anne
biliyorum beni duymazsın, ses vermezsin çaresizliğime.
uzatsam ellerimi tutarmısın beni anne.
geri verseler sana yok olan bedenini
tekrar sararmısın beni o koca yüreğine anne.
geçiyor yıllarım hep, boş hayelde bir bir.
ben seni unutmadım, benim için ahirette bir, dünyada bir.
düşerse boğazıma bir yağlı kendir.
sensiz barakma beni kabirde anne.
korkuyorum bu alemden bırkama beni geliyorum anne...
güzel kardeşim ökadar güzel ve akıcı bir anne şiiri yazmışsın ki, "ancak bu kadar olur" deditiyorsun bana... ne varki final hiçde güzwel değil. annenin yattığı yerler nur olsun. ben de on yaşımdan beri anne hasreti çekerim. ama anemin yanına gitmeyi hala istemiyorum. çünkü burada bekr bir oğlum var onu elendirmeliyim ve en az bir torun büyütmeliyim. sen ise gececik bir adamsın. yapacak kimbilir ne kadar çok işlerin vardır. aygılarımla: rr.akdora
Anneler ne bırakır ne de unutur şair, korkmayın...
Dokunaklıydı, tebrikler...