Korkuyorum Anne
Korkuyorum anne
Hayatla yüzleşmekten
Kim olduğumu öğrenmekten
Ne soluduğumu bilmekten
Korkuyorum...
İstemiyorum anne
Büyümek
Hayatla tanışmak istemiyorum
Ama her adım attığımda
Her nefes aldığımda
Bir adım daha yaklaşıyorum
Büyüyorum...
Aşık oldum ben anne
Sevdim, yürekten sevdim
Varlığımla gelip, yokluğumla sevdim
Hiç korkmadım onu sevmekten
Korkmuyorum anne
Seviyorum...
Karanlık onu çağrıştırıyor bende anne
Gece bile duyğulanıyor
Gözyaşlarını bu koca şehrin üstüne
İnceden ve yavaştan bırakıyor
Hiçbiri bir anlam çıkaramıyor
Ama ben çıkarıyorum anne
Gece halime ağlıyor
Ağlıyoruz...
seninde yüregine saglık kardeşim çok güzel yazmışsın aşkın hiç bitmesin korkma sadece sahiplenmesini kardeşim
"Hayat Mutlu Olmaktır"...
Ne kadar acı varsa, o kadar da mutluluk vardır...
"Keşke Yaşamasaydım" dediğiniz acılarınız varken "İyi ki Varım" dediğiniz mutluluklarınız olmadı mı hiç?
Bir gün olacaktır...
Hiç Birşeyden Korkma 👍👍👍
Güzel yüreği ve şiirini kutlarım saygılarımla👍👍
korksanda başına ne gelecekse geliyor ferhat ve maalesef yaşıyorsun yaşanacaksa .............
anne mi o en güzel sığınaktır, değerini bil.... sevgimle👍👍👍
gece halime ağlıyor..
yüreğine sağlık kardeşim