Korkuyorum Nerdesin Anne?
Hayat,
Çarkıfeleğin kolunu hırsla çevirdi....
Gece,
Yüksek ökçeli ayakkabılarla geçmeye başladı
Evimin önünden
Kadın yanım zırıl zırıl
Yüreğim fırtınada
Korkuyorum
Nerdesin anne?
Perdeyi aralıyorum ürkekçe
Henüz
Uykuya yatmamış şehir
En az benim kadar huzursuz
Sokak lambalarının hepsini
Nöbete dikmiş
Her iki adımda bir....
Bütün bal kabakları
Sokakları süpürüyor
Pür telaş
Ha gayret!
Kalmasın
Kötü şansın kırıntılarından
Yerde tek zerre
Tek eser....
İstemese de
Kaç cehennemi barındıracak yüreği
Kaç defa üst üste
Aynı gece
Kalp krizine dayanır ki
Bu şehir....
Sabaha
Uzanmam
Mümkün değil anne...
Aynı anda
Bin el silah sesi
Bütün çıkmazlarda siren sesleri....
Bin evde
Dişi
Erkek
Bin söz....
Tam
Alnının ortasından
Vurulur .....
çok sevdim şiiri uzun şiirlerde de çok başarılıymışsınız. tekrar tekrar okunası bir şiir. harikaydı.
kutlarım.👍👍👍👍👍
gelenekler ahh bu gelenekler vazgeçilmesi imkansız ama vazgeçersen yarım bir özgürlük toplumu var eden gerçek yaşantımız alışkanlıklarımızın kanayan yarası mecburiyet mahkumiyet ve daha sonrası şansa bahta kalmış bir ömür kim bilebilirki yarını? saygılar aslında şiir içinde çok şey barındırıyor neysee yazamam hepsini kalın sağlıcakla
Kesinlikle harikaydı. Bu geceye "en" yakışan şiir. Kutladım çok çok...