Korkuyorum Yar

Geceler zalim...
Yalın ayak geldim sana...
Ayaz yar tüm toprakların ayaz...
Yaralıyım sevgili derinliklerimde...
Kelebeklere imreniyorum...
Bir günlük de olsa beraber kafa tutuyorlar dünyaya...
Oysa ben ömürce bekliyorum seni yar...
Çıkmıyorsun aydınlıklarıma...
Mahkumum sensiz zifirlere...
Sevdalım gözlerim kör varlığına...
Ya ben sıcağı unuttum ya dondu dünya...
Kanım çekiliyor bedenimden...
Ruhum dikenlerde...
Ya güllerim nerde...
Ya sen nerdesin...
Uzun zaman...
Sensiz bir gece...
Güneşin batması ve hakimiyeti karanlığın...
Yar kokun rüzgara emanet...
İki tel saçın var şimdi koynumda...
Birde satır satır seni oyaladığım şiirler...
Anlamıyor artık beni sevdiklerim...
Sende anlamadın...
Oysa çözümü zor değildi hecelerimin...
Sadece bir tutam aşk serpilmeliydi kulaklarına...
Çok çabaladım sevdalım...
Ama senin setlerini aşamadım ben...
Zorladıkça kapılarını sen coştun...
Alelacele kayboldun...
Yetişemedim...
Yalnızım insanlık denen kalabalıkta...
Evrenin deviniminde dudaklarımda sana adanmış buruk bir ezgiyle...
Yarımyamalak da olsa yaşıyorum yar...
Tüm sıcaklara inat sen olmadıkça üşüyorum....
Kalp çarpıntılarımı alıp parmaklarımın arasına...
Zincirledim kanatlarına serçelerin gittiğinde...
Yar neden böyle uzaksın...
Neden dağlar bu kadar aşılmaz...
Neden sular hep benim yolumu kesiyor...
Kim yıktı köprülerini....
Sandallarını yakan kim di?...
Yalan değil sözlerim sevdalım...
Kanıtı kanla yıkadığım gözlerimde...
Korkuyorum yar...


Sensiz ölümü bile hissedemeyeceğim ve kalacak bir yanım kapılarında dünyanın....