Korona Günlerim
Köşe bucak kaçarken kalmadı hiç mecalim
Sıkıştırdı kuytuda buldu beni korona
Çektim teslim bayrağı belki budur ecelim
Hırpaladı iyice yordu beni korona .
Ne dizimde can koydu ne kolda ne elimde
Dolaştı vücudumu gezdi durdu belimde
Hayatımı felç etti tad koymadı dilimde
Kaldırıp yerden yere vurdu beni korona .
Dediler iyi gelir damlat iç kekik yağı
Koronaya düşmanmış bir de zeytin yaprağı
Eksik etme dediler sofranda sarımsağı
Yedikçe kokulara kardı beni korona .
Rahatça yatamazsın ara ara öksürük
Gelir arka arkaya kuvvetli bir hapşırık
Kaldım yalnız başıma kanat kırık kol kırık
Düşürdü yataklara serdi beni korona .
Bu ne şirret illetmiş halden hale düşürdü
Yaktı kavurdu beni ateşlerde pişirdi
Bir üşürsün bir terler aklım durdu şaşırdı
Sinirlerimi bozdu gerdi beni korona .
Sıkıntılı geçti hep karantina günlerim
Sağolsun destek oldu komşu ve sevenlerim
Gün günü aratıyor arar oldum dünlerim
Dostlarım birer birer sordu beni korona .
Yavrularım üzüldü çaresizce kaldılar
Kalıcı çözüm için bir çare aradılar
Beni evden almaya ambulans yolladılar
Aldı İstanbullara sürdü beni korona .
O korona günleri neydi gerçekten üstadım. Muhteşem bir şekilde anlatmışsınız. Bir daha asla geri gelmesin o illet hastalık. Kalemin daima yazsın üstadım.
Ne günlerdi üstadım. Yakalanmayan kalmadı herhalde. Çok da güzel anlatmışsınız kötü günleri. Yüreğinize sağlık selamlar saygılar hemşerim