Korsan Seyyareler

Zemheri akşamların tipi kokan nefesinde,
Üşürken kırlangıçlar aşiyan mekanlarında
Tutsak olur hava limanlarında
Umut yolcusu teyyareler...

Turnaların göç ettiği yerde,
Maviyi kaplar siyah bir perde
Gizemli yıldızlar belirirken her yerde,
Götürür ruhumu fezada gezinen seyyareler

Vitrin camlarına çarpan akisler düştükçe şakaklarıma,
Celi bir mimari yükselir şafaklarıma
Yıkılırken bu derin yapı ruhumun derin gönençlerine
Güneşin doğduğu yere uçar ansızın
Umut yolcusu teyyareler

Ve sonra;
Karlar eridikçe günyüzünü gören toprak,
Azad eder kardelenleri açar bağrında
Dalında filizlendikçe her yeni yaprak,
Bir yarasa misali karanlığın örtüsünden sarkan yıldızlar
Söndükçe birer birer,
Ruhumu testlim eder korsan seyyareler...