Köstebek (2)

Anladım,
Ben kör bir köstebeğim.
Burun deliklerimle yol aldım.
Kaç sene,
________kazdım en derinden yeri,
Kokladım toprağı bendi.
Saf ve temiz,
Can korkuyordu toprak.
Karanlık içinde yol aradım.
İç güdülerimle yuvarlandım.
Uçurumlara öykündüm,
Atıldım kollarına.
Vicdanım dur dediği halde,
En derin akılsızlığın
Tünellerinde,
Yüzüstü süründüm,
Senelerce.

Gönül, kızgın volkanlar
içinde eridi.
Sönsün diye,
Temiz ahlak ile
Tüm kalbimi yıkadım,
Ne kadar kir varsa,
Kibir, gurur, yalan, kötülük attım.

O an anladım.
Ben, kendi yolunu bulamayan bir köstebeğim,
Onca yıl kör karanlık tüneller eşeledim.
Beni temizleyen sözleri bilmedim.
Gece ve gündüz yoktu,
Karanlık
_______karanlık üstüne
Sağnak
_____sağnak yağdı...

Artık çıktım bu delilikten.
Boş vadilerde sarhoş gezen şair değilim
Sözüm pak, özüm pak
Alnım açık,
En güzel sözler dilimde
Haydi tut gönlümden,
Bir gün daha bitmeden.

(Mart 2010)