Koşturmaktan Yoruldum

Koşturmaktan yoruldum, aşkım senin derdinden
Düşürdün çilelere, beni dertli eyledin,
Çok sevdin, çektin amma, gönül sevda elinden
Acıttın yüreğimi, hep rencide eyledin...

Çektirdin üze, üze, kan ağlattın gönlüme
Yoruldum ağlamaktan, kan doldu gözlerime
Yalan söylermiş meğer, aldandım sözlerine
Neşeli yaşantımı, yıktın viran eyledin...

Sevdim ölürcesine, o masum yüzlerini
Söylenirken bal saçan, o yalan sözlerini
Kalbime bir ok gibi, saplanan gözlerini
Çıkarmazdım aklımdan, oysa sana gücendim...

Kaymaklı lokum gibi, buse veren dudağın
Ne ay da ve güneşte, yoktur, parlıyor şavkın
Olsun perişan gönlüm! olsun senin uşağın
Bir tek senin sevgine, aşkına kenetlendim...

ŞAHİN ne dediğinin farkına vardın mı sen?
Ölüyorum sevdandan, hazırım tek gel de sen!
Sevdanı yüklenen de, acı çeken yine ben
Hele bir çağırırsan, gelip gönle girerdim...

NİSAN / 2010 / KONYA