Kötü Kız

ben kötüyüm sevgilim
öpersen intihar bulaşmış dudaklarımdan
fırtınalar kopar cellatsız hücrende
savaşabilir misin saçındaki aklarınla
dudak boyamda kendi kanımın izi
bedenlerimiz dertleşmeden duramazlar
gözlerimde an an büyüyen kasveti görmüyor musun
bana benzeyeni ne çok özledim desem
nefesime yerleşmiş Tanrı ile seslensem bile sana
göğü yanlış yerden tutanlar öpüşmemeli


gözlerin kendinden ne emin
acı şarabı inadına içiyorlar
bilmiyorsun değil mi
hayat pınarım yoksul bir doku uğultusu
toplum ritüellerine façalı muhalefet
tüm yasalara küfür okuyan...

tam bu anda elektirkleri kesilir şehrin
eyleme geçtim, dağlara çıktım
kimsecikler yoktu yanımda
ülkemin tarihi beni anlayamaz
gıcırdıya gıcırdıya geri döndüm
otlarla konuşmaya yönlendirildim
bak parmaklarım ne ağlamaklı
susturulmuş haykırışlarımdan
delirmezse zaman
tüm gerçekleri yazacak bir gün

cüceleşti yıldızlar
tutuk yaşamlar, hükümsüze çıktı aşklar
mitoslarda kaldı yaşamak
yüreğimdeki militan
nasırlaşmış yaralarını
gün ışığına çıkarmaya korkuyor artık...