Köy Yeniler İnsanı

şimdi

ve hiçbir zaman

bin bir hatırayı saklayan anılardan

koparamaz kimse bizi

en dokunaklı günler ve gecelerde

yılların

günlerin yorulduğu mevsimlerde

sessiz suskun bekledi KÖY

Kimler geldi kimler geçti

Acı bir reçete gibi yaşandı hayatlar

Gözyaşlarımızı tutamadık

Yakın uzak kaybettiklerimiz oldu

Kuytu yalnızlıklar seçtik kendimize

Kah gurbetlere attık kendimizi

Kah

Bağa bahçeye toprağa serdik düşlerimizi

Sıktık dişimizi

Kayboldukça kendimiz olamadık

Öç aldı gurbet günleri

Yaktı yıktı sildi bizi

Eksildik ,oysa KÖY

Eski yeni tablolar gibi asılı başımızda

Toprağın rengi , bereketi , memleket kokusu

Durdurulamaz sevinçlerle gelişti 

Köprü ile başlayan değişim

Bağlar ve Payam’ların dirilişi

Değiştirdi kendini yeniledi KÖY

Tepelerden esen rüzgarın önünde

Dutlar döküldükçe bahçelerde

Sarat sarat kuru dut toplanır

Olgunlaşınca ceviz payam çırpılır

Bereketli bostanlar verdikçe

Yer kalmazdı heybe gözlerinde

Hatırladıkça güzellikleri gurbette

Kalplerimiz heyecan içinde

Yarınlarımızı yitirmedik böylece

Geldik gördük yenilendik döndük ..

05.01.2024/İstanbul