Köylü Babalar

Gök gürlüyor

İnsanlar sağır

Yaşlandı dünya

Dönmekden yorgun

Nereye gidiyor anlamını yitirerek bilen yok

Halbuki dünya küçük su birikintisi değil

Toprak su gece ve gündüz

Bizim için yağıyor yağmur

Bizim için güneşin doğuşu

Bizim için

İnanlar hangi dünyada iseler diğerine sağır

Ve güneş doğuyor

Köylü ayakta

Saat altıda inekleri sığıra katıyor anneler

Evde soba yanıyor

Babası ile tarlaya giden çocuk

okulun bahçesinden geçerken biraz üzgün

Ve kargalar uçuyor gökyüzünde

Güneşe gülümseyen solucanlar kargalardan habersiz

Tarlayı süren adam yorgun

Çocuk o ara kurşun askerlerle sefere çıkmaktadır

Ki babası suya gönderiyor onu

Minicik yüreği çarpa çarpa yaşlanmayı öğreniyor çocuk

Bir güz büyümektedir yüreğinde adamın

Bir güz

Söğüt ağaçlarının gölgesinde durgun biraz düşünceli.

Buruşan ellerine bakıyor

Kahır

Şeytanları taşlamak için namaza duruyor adam.

Sonra tarlaya uzanıyor

Toprak ve babam ne güzel uyuyor.

(Babamla tarlada bir gün.)

Ömer Altıntaş