Koyu Kahverengi

Haydar Paşaya bir vapur gider.
Soğuktan buğulanmış camları
ve koşturmaktan yorulmuş yolcularıyla.
Bir martı ölüyor
midesinde dünden kalma bir simit parçası.
Dalgalar ki o kadar durgun.
Rüzgar bile istemiyor esip gürlemek.
Ve şehrin tüm ışıkları gözlerimde.
Koyu kahverengi bir hüzün kokuyor vapurdaki banklar.
Kaç ayrılık türküsü söylenmiş,
kaç sevgi nidası atılmış bomboş boğaza doğru.
Haydar Paşaya bir vapur gider akşam vakti.
Beni burdan götürmek Haydar Paşaya düştü.