Köz Korlanması

Çekim yere doğru
ve ne hikmetse bükülmüşlük
ağırlaştığında başaklar
bir ok misali kaşlarının arasında
sallar düşüncelerini dilinde
beşik yaptıkça kelimeleri
sarhoşsun...

pervane döndükçe yanar
içim tatmadan sana kanar
fani alem muamma
gönlümde şimşekler çakar
bulutsu bir yapı
törpülenen düşlerimden
hani üzülmeye çaldığın sıra
ve burnun akacakken silemediğin
acınası ve kara kuru bir çocuk
yani
ezilmişliğin daniskası,
masumsun...

klimaları aç
ve ferah dinle beni
radyoyu kurcalama
frekansın tutsun gelen iletiyi
kimliğine not düş yaşadığın zamandan
geçmişti buradan bir fani geleceğe doğru
saymadı zaman bu gidişi, anlamak istemedi
tersledi ve iteledi
ellerini ateşiyle tutan bir yar
ışıktı koluna giren bembeyaz bir huzur
ve zuhur gözlerin kavrayamadığı alemde
manaya ters
mayaya uygun
hani kavrulunca tadı güzeldir
fakat fırıncının elleri yanmadıysa
hissetmezsin lezzeti
pimine takıldığında bir saatin
akışını denetlediğini sanırsın
aktıkça algıların arasında
yaşadım sanırsın
klipvari...

Tek söz yeter irkiltmeye seni
Es salah !
gece düşünden sonra
ovuşturunca gözlerini
sanma uyanırsın bir daha düşten
sona uyanacağın yerdesin.
merhaba...