Kronik Aşk Nezleye Çevirir

Yemeden içmeden kesilir bünye
Kime baksa -Onu- görür
Her sesi -Ondan- bilir
Buğusu üzerinde pencerelere
Reçete niyetine
Parmak ucu yazılır -ismi-
Aşk başa gelince

Aşk tutulmasını kaldıramayan bünye
Sulu sepken bir çift göz bırakır ardında
Direnci kırılır yüreğin
Kronik aşk nezleye çevirir
Bir kağıt mendil gibi
Savrulur bir köşeye
İşi Bitince

Bu dert ölünce geçer dediler
Ölüyüm ben oysa
Birde toprağa gömülmeyi bekleyelim
Geçmezse eğer
Mahşerde milleti nezle etme ihtimalim var!

05 Kasım 2009 18 şiiri var.
Beğenenler (3)
Yorumlar (1)
  • 15 yıl önce

    güzel bir ironi olmuş ..kutluyorum kaleminizi 🙂