Kucak
boyunları bükülmüş dürülmüş şimdi ipler
saklambacı kiminle oynasın köşe dipler
kimler kaçırdı çocuklardan oyuncakları
anneler arkadaşlar onlarında hakları
anneciğin ekran bebekle mutfak talar
oyuncakları gözler açık uyumak talar
düştü kiraz mermere onu kim koruyacak
ağaçlar acısını depremle duyuracak
kuşlarda uçtu gitti gölge kimi saracak
ayağı kayan meyve kimde kucak bulacak
hangi desen işlenir bu kuşa bu çağanlara
bırak yağsın özgürce gönlünce insanlığa
rüzgarlar pek sert eser kapıdan pencereden
ne olur zaman çalma bu aziz gelecek den
saksı da hazır ne alırsın çiçek mi ot mu?
çocuk mu yetişecek yoksa vhatsapp robot mu?
bulutlarla indiler insanlar insancıklar
semada hiç yokmuş ki oyunlar oyuncaklar
19/05/2020 yagmur...
tebriklerimle
içinizdeki çocuk hiç ölmesin. şiirinizi beğeniyle okudum. anlamlı bir konuya değinmişsiniz.