Küçücüktüm Ben
Gözlerimi yıkadılar az demin
Sıcacıktı su sandılar ki hissetmem
Ama annem olsa bilirdi sevemezdim ben hiç kaynar suyla banyoyu
Bembeyazmış etim ama ben esmerdim nasıl oldu anlamadım
Kızarır sandım kaynar su gezindikçe ama bembeyaz kaldım
Ama ben esmerdim az da olsa
Utandım çıplaklığımdan
Tanımadığım bu elin boş gözlerle beni yıkayışından
Oysa annem olsa
Sertçe bastırdı bembeyaz havluyu
Soğuktu oda gibi
Buharlar çıkıyordu her yerimden üşüyordum
Hissetmem sandı o
Bastırdığı yerler kızarır sandım ben
Biraz morardı sanki...
Oysa annem olsa
O beyaz kalktı üstümden
Sonra beyaz kapıya yürüdü
Soğuk, yabancı adam
Ağlaşma sesleri geldi kapı açılınca
Tanıdıktı hepsi irkildim ama anlamadım
Bir beyaz örtü uzattı tanıdık bir el
Kapıyı tutuyordu biri dışardan girmesinler diye içeri
Annemdir beni utandırmazdı kimseye
Ama annem olsa niye girmesindi ki içeri
Oysa annem olsa
Yırttı odadaki sessizliği
Çarşafın bir ucundan diğerine kadar
Soğuk adam
Yırtılan parçayı da anlamaz bakışlarımın ortasından böldü
İyice sardı beni
Biçimsiz bir hediye paketi gibi oldum
Ayaklarımdan ve başımın ucundan bağlanırken
Öyle sandım göremiyordum karanlıktı
Çarşaf beyaz ve kalındı
Korkardım karanlıktan
Hiç sormadı
Oysa annem olsa
Doğruldum sonra
Baktım ordaydı adam
Yine kapıya doğru gitmişti
Yine ağlamalar duydum
Bir sedyeyle girdi babam
Baba dedim duymadı
Oysa annem olsa
Bir arabaya bindirdiler beni
Karanlığı sevmiyordum
Kapalı yerlerden korkardım zaten
Bir kutunun içine bıraktılar çarşaf içindeki beni
Korktum girmedim ben korktum benden
Baba dedim yine duymadı
Kimse duymadı beni
Oysa annem olsa
Bir kutu daha getirdiler beni indirirken
Hiç görmemiştim daha önce
Küçücüktüm ben bilmezdim her şeyi
Oysa annem olsa anlatırdı
Annem olsa ılıtırdı suyu
Annem olsa açık bırakırdı kutuyu
Annem beni duyardı dedim bağırdım kimse duymadı
Bağırdım anne diye ağlıyordum
Annem uzandı diğer kutudan
Metanetinizi koruyun lütfen... en zor yüzü hayatın
Her aksam okuyup sessizce agladigim siir...3 yasinda oglumu kaybettim..okuyup okuyup agliyorum.