Küçük Bir Kasabayım
Dağların ardına sinmiş,
Dünyanın yok saydığı,
Küçük bir kasabayım şimdi.
Yanlızlıklar yaşıyor evlerimde,
Gecemi siler ay ışığı kısık bakışıyla.
Zamandan bir haber.
Hiç kimsenin bulamayacağı
Sise mahkum,küçük bir kasabayım.
Evlerimin bahçesinde hatıraları büyütüyorum,
Her gün bir damla alkol yeşertir bahçemdeki anıları.
Kurtlara barınak olmuş,
Koynunda sadece kara kışı saklayan,
Küçük bir kasabayım.
Güneş bir var bir yok gökyüzünde,
Yıldızlar desen arada sırada misafir gecelerime.
Şehirleri çocukca kıskanan,
Sokaklarında aşkı dört gözle arayan,
Küçük bir kasabayım.
Mum ateşine üfler gibi,
Azrail üfleyecek güneşime,karanlığa boğulacağım bir gün.
Mutluluğun yüz çevirdiği,
Aşkın umursamadığı,
Küçük bir kasabayım!
Yollarımda adım başı mayın,
Dikenli tellerle çevrili her bir yanım.
Herkesin terk ettiği,
Pılını pırtını toplayıp sonra lanetlediği,
Küçük bir kasabayım!
Çığlık atsan,dağlar tokat gibi tekrar vurur yüzüne sesini.
Suyum zehirli yanlızlıktan nefret dolu ve kinli.
Hadi durma üfle usulca üzerime,
Küstahca kapat yüzümü gökyüzüyle,
Nede olsa senin yıkıp viran ettiğin,
Küçük bir kasabayım...
Teşekkür ederim..'şaire zehra.🙂
Hadi durma üfle usulca üzerime, Küstahca kapat yüzümü gökyüzüyle, Nede olsa senin yıkıp viran ettiğin, Küçük bir kasabayım...
tebrikler şair... yüreğine sağlık