Küçük Kız

Tanıştığımız yerdeyim yine ihtiyaten.
Bir arkadaşı bekliyorum.
Biliyormusun masalar hala aynı, dekor aynı,
Sadece duvarların boyası kirlenmiş biraz.

İki masa önümde birisi oturuyor, sırtı dönük
Saçları siyah ve düz...
Çizgili bir kazağın vardı hani, aynını giymiş biraz daha rengi sönük.
Yine yağmur var dışarıda ve yine mevsim güz.
Önümde oturuyor küçük kız,
Ve gözümde canlanıyor ilk günümüz...
Onunda ojeleri kırmızı
Bir şeyler yazıyor ısrarla
Kağıda tıpkı senin gibi eğiliyor.
Sanırım kilosu kilona, boyu boyuna denk geliyor.
Tanıştığımız yaşların hevesleri var ondada
Heyecanlı besbelli ödevini yetiştirmeye çalışıyor
Titrek eline bir silgi alıyor, bir kalem alıyor
Siliyor siliyor tekrar yazıyor

Gidip konuşsam yadırgarmı acaba bu abisini
Beklide kınar!
Ama yıllar sonra beni muhakkak anlar...
Şimdi yaptığım gibi gülümser oda.
Yaşamın zaruri kıldığı bu tebessümlerle...

Sakın arkanı dönme küçük kız
Biraz daha o kalsın göz hapsimde.
Sabret
Zaten arkadaşımda gelmek üzere
Umarım hayat sana hep güler yüzünü gösterir.
Şimdi abin şiirine noktasını koyuyor
Senin için okunsun bu şiir
SEVGİLERLE...