Küçük Kız
Şehrimin üstüne çökünce kara karanlık
Sokak lambaları olur sus pus
Ne kedicikler dolanır sokak aralarında
Ne de sahipsiz köpekçikler
Dökülen yapraklar asılı kalır geceye
Düşmez hiçbir şeyle birlikte sensizlik
Kımıldamaz kirpiklerim
Uykusuz günlere uyanır
Ellerim buz...
İçimde yanan yangınlar, titreyişlerimin tetikleyicisi
Üşüyorum, yanıyorum, donuyorum...
Ve
Görüyorum
Bayramlar kutluyor çocuklar, elleri şeker
Şarkılar söylüyor çocuklar, dilleri şeker
Sen şekerim, sen tadım, sen küçük kız
Hadi tatlandır acıyan yanlarımı, bir gülüş
İsteriklerimin atası
Masumane yüzünün kirlenmemiş gözleriyle içten
Kocaman, masmavi bir gülüş
Seviyorum seni küçük kız
Elleri küçük, gözleri çekik
Dudağı bükükse de kavuşamadığı bez bebeğine
Yüzün nurlandırır her gecemin karasında
Karalar bağlamış, atımına kurbanlar kestiğim yüreğimi
.............
Aksakallı dedelerin uğramadığı gecelerde
Belki kimsesizdim rüyalarımda
Ay dedeye selam da çakmazdım
Yıldızlar küsmüş bana ne
Sen küçük kız, sakın büyüme
Her gece uyumadan önce
Annene saçlarını tarattıktan hemen sonra
Koş gel, olmadı kaç gel
Sapanımla attığım bilyelerimin ganimeti
Düşürdüğüm yıldızlar avuçlarımda
Ne de çok yakışıyor saçlarına
Sen küçük kız, sakın büyüme...
Büyümese keşke diyesim geldi şiirinizi okuyunca ama anneler ninnilerinde hep ''uyusun da büyüsün'' der bebeklerine en güzel yaşantıları dileyip isteyerek. Siz Birol bey yine de düşürdüğünüz yıldızlarla bekleyin kimbilir büyümeyen bir kız saçlarını süsletmek ister. Hoş bir şiir okudum sayfanızda. Kutluyorum. ŞEN kalınız.