Küçük Kraliçe

Düşler ülkesinin
Kayıp zamanlarının çocuklarıydı onlar
Farklı semaların
Çatısı olmayan kiremit yuvaların
Bir sıcağın terlettiği
Farklı zamanların çocuklarıydı onlar
Kız çok erken gelmişti dünyaya
Erkek yine geç kalmıştı sevdaya
Evcilik oyunlarının uysal babası
Elinde ot yemek yapan sırtında bebek
Elinde süpürgesi , başında yazması
Başka başka kızlardı oyunda yapan dansları
Uzağında...

Geçmişti zaman
Fakir hanelerde
Çıkmaz sokaklarda
Kirli camlarda
Dar yollarda

Düşler ülkesinin
Kara saçlı küçük kraliçesi de büyümüştü
Kaf dağının büyü bozgunu yamaçlarında
Ninni seslerinin uzak çığıran kuzlarında
Büyümüştü de serpilmiş bir güzel
Uzağında...

Akmıştı yaş
Beşikte yatağa
Sokakta oyuna
Gençlikte yastığa
Evlilikte yatağa

Düşler ülkesinin bir güzünde beyaz giydirilmişti
Küçük kraliçe
Kömür karası saçları da durulmuştu artık
Es gelmişti dalgalanan güzelliğe
Bir masumluk çökmüştü kentin gecesine
Ve ellerin olmuştu küçük kraliçe
Ağlamaklı yollarda,ana kucağının
Uzağında...

Sönmüştü aydınlık
Kentin yüreğinden
Anın üzerinden
Umudun yenisinden
Ruhun ateşinden

Düğün artığı sahte huzurların gölgesi kaplamıştı tüm semayı
Sarı,kırmızı,mor,pembe,yeşil
Ebemkuşağı misali
Gözleri kamaştı küçük kraliçenin
Ta ki eğriyi fark edinceye

Sonra bir gün
Sıradan
Doğrudan
Sıladan bir gün

Atıverdi kendini limanına
Doklarında bir delikanlıya
Her gece ona kaçtı gizli gizli
Ve omuzlarında akıttı yaşlarını
İçli içli
Duyan olmadı satırlardan başka
Yakarışları
Ağlayışları
Kaçışları

Bitmişti huzur
Hanede
Bedende
Gülüşlerde
Dünlerde

Ve geç bulmuştu küçük kraliçe sevgiyi kayıp zamanlarında
Kenar mahalle bohçacılarının çıkılarında
Burnu sümüklü yetim çocukların akan yaşlarında
Huzur evi analarının saf dualarında
Yaşanmışlığın noktalarında...

Yolun yarısı olmuştu bulduğunda sevgiyi belki de
Baki sevdalısının kollarına çok uzaktı oysa
Küçük kraliçe...