Küçük Pencere

Küçük bir pencereden izliyorum gökyüzünü
Yanımda boş bir sandalye
Elimde buruşuk bir sigara...

Maviydi bir zamanlar göğün gözleri,
Bir ayrı bakardı şu küçücük pencereden bana
Derdini dinlerdim rüzgarın
Fısıldamazdı o zamanlar
Haykırırdı aşkını
Penceremin oyuklarından sızardı odama,
Islık çala çala...

Küçük bir pencereden izliyorum gökyüzünü
Göz alabildiğine yalnız sokaklar
Bir ben varım
Bir de yaşlanmış yıldızlar
Bakışıp duruyoruz gece boyu...

Göğe uzanırdı bir zamanlar renkler
Altında sessizce oynardı bulutlar
Kahkahaları dilini yutmuş hepsinin,
Gülmek ne zamandır sessiz bir eylem?
Onca buluta rağmen nasıl duyarım
Kalbimin detone ritmini...

Küçük bir bedenden izliyorum olan biteni
Gözlerinin önünden yıllar geçmiş
Küçük bir beden...
Kirli duvarlar şahit yalnızca,
Ya da tahta kuruları biliyor beni
Bir ömür oldu göğü izleyeli,
Bir zamanlar maviydi gözleri
O gözlerden ayıramadım ben de gözlerimi
Küçük bir pencereye sığdırdım
Koca bir aşkı...

Şimdilerde daha bir koyu gökyüzü,
Yüz vermiyor bi türlü
Soluk bir bedende
Daha yaşlı bir ben bekliyor onu
Öyle ki ağlasa bile koşamam altında,
Yağmuru arkadaşı sanan bir çocuk gibi...