Küçük Yaprak

Hızla akmakta zaman ilk adımı attı kış

Bundan böyle dinlemez ne emir, ne yakarış

Geri dönmez gidenler aransa karış karış

İki nefes arası artık menzile varış.

___________ Kıratıyla gelirken karayel haykırarak

___________İç çekti küçük yaprak sessizce hıçkırarak.

Esintiyle titrerken bir an düşünüp kaldı

Gençliğini yâd edip tatlı hayale daldı

İlk umudu sevinci meyveye yüklü daldı

Bilirdi ki geçmişi dönülmeyen masaldı.

___________Son yakındı mevsimler geçmese bile kurak

___________Kapkara bulut gibi başına çöktü firak.

Bir umut hayaliyle ürkerek ufka baktı

Kurumaya yüz tutan gözünden son yaş aktı.

“Elveda” derken dala göğü kavurdu yaktı

Ayrılık çelengini ince boynuna taktı.

___________Farkındaydı yaşamak artık ona çok ırak

___________İçini kanatmıştı zaman denilen mızrak.

Mülke sahip değildi kiracıydı dünyada

Her canlı tadacaktı gerek yoktu feryada

Acılara kanmıştı gördüğü bu rüyada

Unutulmalı geçmiş gerek var mıydı yâd’a?

___________ Gökte imzalanmış bak tastamam bütün evrak

___________Az sonra kapanacak altın yaldızlı varak.

Karayelin sesini ensesinde işitti

Rüzgâr dalın bağrından onu koparıp itti

Son resim son hayalde soldu, kayboldu, gitti

Arkasından dediler; Bir ömür daha bitti.

___________Kışa bile varmadan mekân oldu son durak

___________ Döne döne uçarak toprağa düştü yaprak.