Küçüktüm Sadece

Kırılganım...

Bir mavi kelebek suskunluğu sardı beni

Kırılganım...

Geçmişe takılıp kalmış uçurtmalarım

Karanlık bir akşam dışardayım

Çalıyor en sevgili şarkılar

Ve ben dalgın bir gölge...

Ağır ağır yürüyorum kaldırımlarda

Aklımda gidenler gelenler...

Oysa yağmur çökerken üstümüze mutluydum hep

Yalnız değildim, küçüktüm sadece...

Yorgunum...

Bir deli rüzgar var beni içten içe sarsan

Yorgunum...

Karşımda oturmuş bekliyor beni aynalar

Uyanık kalmak bazen unutturmuyor sırlarımı

Sessizlik işgal ediyor her yanımı

Yatakta oturmuş düşünüyorum sadece

Düşündükçe ağlayasım geliyor delicesine...

Elimden tutup içimi dökeceğim kimse yok

Bir beyaz kadar safken yanaklarım

Islandıkça ıslanıyor bir şehir gibi

Ve ben üşümüş bir sokak lambası

Bekliyorum karanlığı...

Oysa beni sarıp sarmalayan masallar vardı

Yalnız değildim, küçüktüm sadece...

Ve kararsızım...

Gözyaşlarım türlü türlü dalgalar gibi çarpışmakta

Ve kararsızım...

Kayıp yakamozlar var gecemi sükunete boğan

Şimdilerde büyümüş bir çocuğum ben

Kara kara bulutlar var güneşi saklayan

Yağmur yağacak gibi...

Gülümsemeye çalışıyor aynalar

Zorladıkça çatlıyorlar teker teker

En sonunda bir Medcezir de buluyorum kendimi

Ve geçmişim pamuk şeker gibi kayboluyor avuçlarımda

Oysa ben asi bir mutluluğu kovarlardım eskiden

Yalnız değildim, küçüktüm sadece...