Kudret Kuşaklarında Yaşlanmış Sevdamın Hüznü

/gül ağacı değilem,her gelene eğilem
seviyorum dersen kollarına gelem
gül ağacı değilem,her gelene eğilem
sevmiyorum dersen ellerinden ölem.../



kabir başlarında vuslat sarhoşları şakıyor günahını
her iki melek de kitapsız
ben zaten allahsız
gözlerinde büyüyor arsız zamanlar
ilahi çıplaklığın fütursuz sevişgenliğine gebe düşlerin

söyle
seni nasıl sevsem
ölmezsin

çığlığının akortsuzluğu alkışlanıyor mahrem dillerde
gayya kuyularında bir yalnızlık yankılanıyor "sen" diye
kaç kale iffetsiz söylemlerinle fetih ediliyor
ağlak adamlar dillerinde büyütüyorlar
bacak arası çocukluklarını
nehir boyu sevdalarına sarılıyor gidişlerin

söyle
seni nasıl sevsem
gitmezsin

ağzımızda sancıyan bin yıllık toprağın türküsü
kudret kuşaklarında yaşlanmış sevdamın hüznü
sana diye çıkılan zikir gecelerine yaslanıyor gözyaşlarım
feryadın kınından çıkıyor
ahhlara baygın dilbaz aşıkların
hep bildik yerlerine saplanıyor
bir yezididen duyuyorsun ateşin bedenle aşkını
bir de suspus olmuş korluğunda kıvılcımın

söyle
seni nasıl sevsem
yanmazsın

gül ağacına asılan boynundan geçiyor kırlangıç sürüleri
daracık kapılardan geçmiyor insan ölüleri
gebeliğin hükmüne bölünüyor asal sayılar "sen" diye
kimleri toplasam aynı artık kalıyor
ya da çıkarınca baştan
hep eksik bir yanım sana
çarpılmışım ezeliden siyahına
çok kere daha bölsen beni sana
seni bana

söyle
seni nasıl sevsem
uzanırsın yamacıma...

alicengizoyunu

(...ateş ve kibrit dost şimdi...gözlerimin feri...gel beraber söyleyelim...)