Kül Koynu

Gün,
Kristal tozun hüzmeli bacağı
Gün,
Dumanlı atın kırmızısında hasretin kül koynu...

Kendimi ellerimle öleceğim
Bir papatya suya serilecek
Su aynadaki yüzümün konuşkan kuşuna..


Mum alevi yanığın yanağına
Çocuksu bir selle yaraladığında gece
Öyle karanlık seveceğim
Ve
En güzel düş çizimleri kıyısına bir ağacı soyup
Saçlarımı kıvıracağım
Nicedir böyle selamlamamıştım
Susmanın içimini
Avuçlarımda mor salkımlı bahar
Ve uğultusunda gövdem
Kımıldanan uykunun harf döken şairi
En sığınak yerlerin otağında kanamalı şiirler
Ben böyle orman gürlüğünde
Ağzımdaki alfabenin tonuna
Yağmur ekeceğim
Ve mütemadiyen yangın lekesi çiçeğin şarkısıyla çadırlayıp ellerimi
Kalabalıkları kısaltacağım


Düşsün gözlerim kayboluşlara
Ruhumun incisinde masal altı sarnıç
Mavi bir özlem sırrımın inancına

Doğ beni