Kül Rengi Akşamlar

Bırakın kül rengi akşamlar
Yalnızca bana kalsın.
Umutlarıma yorgan yapıp
Örtüneyim geceler boyu.
Gün ışığında bir çift göz,
Titreyen ellerle serpiştirdiğiniz sevgiler
Sizin olsun.
Tüm haykırışıyla bedenime sarmaladığım
Gecenin karanlığı,
Geçmişimin her damlada bir anını yok ettiğim gözyaşlarım,
Vakitsiz açan hüzün çiçeklerim
Ve bir tokat gibi yüzümde patlayan yalnızlığımla
Bırakın da kül rengi akşamlar yalnızca bana kalsın.
Gülmek yaramıyor bana
Yakışmıyor dudak kıvrımlarıma tebessüm.
Gözlerim ışıl ışıl bakmayı beceremiyor nedense.
Onlara hüzün öğretilmiş,
Duyguların her damlada bölük pörçük oluşu
Pınarların çağıldaması öğretilmiş
Nasıl baksın gülerek!
Avuçlarıma para, avuçlarıma ihtiyaçlar sıkıştırılmış
Aç bırakılmış, susuz bırakılmış da yüreğim
Bir sevgiyi vermemişler, verememişler
Çırpınması ondan inanın bana.
Hangi heyecanla seçtiniz,
Hangi özenle serptiniz ki sevgi tohumlarını
Yüreğimde rengârenk gelincik tarlaları görmek istiyorsunuz.
Alın, bende benden kalan ne varsa
Hepsi sizin olsun.
Çıkarın gün ışığına içimdeki çocuğu
Ve sessiz ve ıssız gecelerde
Kimsesiz yalnızlığımla
Ne olur,
Ne olur artık bırakın
Kül rengi akşamlar yalnızca bana kalsın...