Kulağıma Yazılmamış Aşk Şiirleri Fısıldayan

-Hazan yaprakları gibi döküldü tüm ümitler
Ağ düşmüş saçlarımdı avuçlarımda -


Gökyüzü gibi karanlıktı yüreğim yelkenleri yırtılmış
Bir ahşap gemiydi belki de fırtınalar koparken denizde
Korur sandım mendireğim
Karaya oturdum

Sevgiyle geçen sımsıcak bir yaz yaşıyordum oysa
Ta ki güneş saklanıp ısıtmaz olunca eskisi gibi
Simsiyah, küme küme bulutlar
Arsız rüzgâra esir olup bir oraya bir buraya sürüklenip dururlar

İşte böyle kısa günlerin ardında
Hüküm sürmeye başladı uykularımı esir alan
Upuzun zalim geceler

Aklım takılı kaldı o güzelim, o mutlu, o umutlu yaz günlerimize
Hani gezdiğimiz sahilde el ele mehtap oynaşırken yakamozlarla
Biz seninle ikimiz kenetlenmiş ellerle otururken diz dize
Dalar giderdik ya olmayacak hayal denizine
Bakışarak göz göze

Ve şimdi işte o eski günlere gittim nedense
Dudaklarında gülücükler
Dilinde o eski şarkıyı mırıldanışını hatırlayınca
Sen miydin !!!
Kulağıma yazılmamış aşk şiirleri fısıldayan
Düşünmeden edemedim...

Ne çabuk geçti bu yaz
Hani
Hızla gelip geçen şeyleri anlatmak için hep derler ya
"Yaz yağmuru gibiydi"
İşte öyle...
Ama sevgim sonsuza kadar yağsa bitmez
O güzel toprak kokusu hala daha burnumda
İstesem de gitmez

İşte böyle sevgili
Tükenince yazdan kalma son günler birer birer
Ruhumda hazan mevsimini başlattın

Ve sonra da arkana bakmadan kaybolup gittin
Aramadın
Sormadın

Kim bilir şimdi nerde
Kim bilir kiminlesin...


eylül iki bin on iki