Külde Kalan Heceler
Çal, kemancı, çal durmadan,
Demir tellerin ağlasın...
Deş içimi, deş vurmadan,
Şarkın gövdemi dağlasın...
Doldur, meyhaneci, doldur,
Bardakları saymadan dök...
Viran sabahları soldur,
Gök yer olsun, yerler de gök...
Gelme, şafak, gelme bana...
Bırak beni gecelere!
Ben ışırım yana yana
Külde kalan hecelere...
Ben ışırım yana yana Külde kalan hecelere... Esma hanım şiiriniz çok güzel bir yalnızlık anlatmış ama biraz fazla sanki. Tebrikler....