Küle Dönmüşüm

Kahırla, kederle tükendi ömrüm,
Çile sokağında yola dönmüşüm;
Hain sevdalarla çürüdü gönlüm,
Baharda açmayan güle dönmüşüm...

Dert fırtınasında savrulur beden,
Feleğe diyemem bu zulüm neden,
Öyle çaresiz ve yanlızım ki ben,
Cennetten kovulan kula dönmüşüm...

Kimine dillendim, kimine sustum,
Yürekten daha mı değerli postum,
Adamlığa değer kalmamış dostum,
Ayaklar altında çula dönmüşüm...

Satılmaz derdimi mezatta satam,
Atılmaz ki çilem içimden atam;
Ne bacı, ne kardaş, ne de var atam;
Ormanda kırık bir dala dönmüşüm...

Sılamda öğrendim hasret çekmeyi,
Bir derdin üstüne bin dert ekmeyi,
Kime güvendimse yedim tekmeyi,
Harcana harcana pula dönmüşüm...

Bir gün mutluluğu vermedi felek,
İstemem de artık neyime gerek;
Cehennem narıyla yanıyor yürek,
Kavrula kavrula küle dönmüşüm...


13OCAK2010